W tym roku organizatorzy poszli już „na całość”. Namioty rozstawiono na okres od 10 do 30 sierpnia w trudnodostępnym miejscu, na stoku przy południowym brzegu zbiornika (jeziora Myczkowskiego) między zaporami wodnymi na Solinie i w Myczkowcach (pow. Lesko). Do obozowiska można było dotrzeć tylko łodzią, jak mówiono „niezatapialną”, którą wypożyczono z ODDW[1] w Bydgoszczy. Samochód dostawczy zaopatrzenia pozostawał cały czas na przeciwległym brzegu. Poza przewozem uczestników już drugiego dnia łódź okazała się bardzo przydatna. Trzeba było nią gonić po zalewie kotły z „ziemianki-lodówki” wypełnione zapasami dla prawie 100 osób. Okazało się, że w nocy, podczas zrzutu wody na Solinie poziom podniósł się przed tamą w Myczkowcach ponad przewidywaną wysokość (do 5 m). Woda wyparła z dołów kotły i wyniosła na zalew. Nominalny k-t obozu K. Kruszewski, kwatermistrz Waldemar Hoppe, lekarz W. Staszkiewicz, instruktorzy: B. Kaja, W. Białokur, Z. Bilewicz, L. Bukowski, A. Staszkiewicz. Po mistrzostwach Polski w Krakowie (11-13.8.) przyjechały, a w części przypłynęły (przez zalew w Myczkowcach) do obozu – traktując pobyt relaksacyjnie – zawodniczki: J. Mudziejewska, M. Jakubowska, E. Auksztulewicz i ….? [Zdjęcie 530, 531, 532, 533]. Od września tego roku uczestnicy opisanego obozu występowali już jako dwie drużyny harcerskie, tworząc z drużyną zuchową Szczep DH. Komendantką tej jednostki została hm B. Kaja.
[1] Okręgowa Dyrekcja Dróg Wodnych
67. BDH 